حافظ و مهدویت
مشخصات کتاب
شماره کتابشناسی ملی : ایران 80-3017 سرشناسه : معظمی مجتبی عنوان و نام پدیدآور : حافظ و مهدویت معظمی مجتبی منشا مقاله : ، موعود، ش 25 ، (فروردین اردیبهشت 1380): ص 67 ، 69. توصیفگر : مهدویت توصیفگر : عشق توصیفگر : انسان کامل توصیفگر : حافظ، شمس الدین محمد توصیفگر : محمدبن حسن عج ، امام دوازدهم
مقدمه
حافظ را کمتر کسی است که نشناسد، شهرتش جنبه جهانی دارد و نام او برای ایرانیان نامی کاملاً آشناست و اغلب آنها از اشعار او ابیاتی را از بر دارند.انتخاب تخلّص «حافظ»، حکایت از ذوق هنری و تعلق خاطر سراینده، به قرآن و مفاهیم ملکوتی آن دارد. پیوند عشق و عرفان حافظ را موفق کرد تا از ترکیب این دو عنصر مجموعه ای شگفت انگیز و دلپذیر بوجود آورد.در غزلیات حافظ، علاوه بر عشق الهی که سرچشمه عرفانی دارد، موارد بسیاری درباره عشق انسانی و نشانه های آن یافت می شود. در اینگونه از غزلها آشکارا از اندام آدمی: چشم، ابرو، خال، زلف، لب لعل و خصوصیات جسمانی و مادی صحبت می شود و سراینده آن را به صورت یک ارتباط منطقی با محبوب ازلی مرتبط می سازد، این عشق انسانی در نهایت منجر به عشق الهی می شود.در تعریف عشق آمده است که: عشق بر دوگونه است، یکی احساسات و عواطف و محبت انسانها نسبت به یکدیگر که آن را عشق مجازی می گویند و دیگری عشق به پروردگار جهانیان که آنرا عشق حقیقی گویند و در این مقال می خواهیم بدانیم که عشق به حضرت پیامبر، صلّی اللَّه علیه وآله، و خاندان طاهرینش در کدامیک از این دو تعریف می گنجد، در